Patiënt van de maand augustus: Pien

Dit is Pien, een Europese korthaar van 5 jaar. Pien kwam begin juli bij ons op de praktijk. Het verhaal over Pien, laten we graag over aan haar eigenaresse:

Bij deze mijn verhaal over Pien;

Het is half juni wanneer Pien het laatste beetje yoghurt met aardbeien uit een kommetje mocht likken. Vreemd genoeg  werd ze gelijk daarna ziek. Ze was de hele tijd aan het kokhalzen en lag de hele dag in haar mandje. Ik dacht eerst “het zal toch geen aardbeien allergie zijn?”. Dit komt bij mensen ook voor, dus waarom niet bij dieren.
Een paar dagen bleef ze nog niet lekker, maar ze was wel beter dan die eerste dag.

Uiteindelijk toch maar een afspraak bij onze dierenarts, hier in Eibergen, gemaakt. Daar concludeerden ze dat het kokhalzen kwam omdat ze misselijk was. Er was vluchtig in haar bekkie gekeken en, wat ze zo konden zien, zag dat er wel goed uit.
Ze kreeg een injectie tegen de misselijkheid en medicijnen die ik thuis kon geven. Dat zou een uitdaging gaan worden om Pien in te geven, zei ik nog.

De volgende dag ging het nog veel slechter met haar. Daarom heb ik weer met mijn dierenarts gebeld. Zij adviseerde mij om toch maar eens goed in haar bekkie te laten kijken. Daarvoor moest ze wel een roesje krijgen. Het komt namelijk bij katten nog wel eens voor, dat er een grasspriet vast zit in de keel.

Aan het einde van de middag kreeg ik haar terug met de conclusie dat ze niets hadden gevonden, tenminste geen grasspriet. De keel was wel een beetje rood en geïrriteerd en er zat pus, wat duidde op een ontsteking. Daarom had de dierenarts haar een spuit met antibioticum gegeven.

We hebben het zo een paar dagen aangekeken, maar ze bleef kokhalsneigingen houden en de laatste twee dagen at en dronk ze zelfs niet meer.

Daarom hebben we weer contact opgenomen met onze dierenarts. Zij  had me de vorige keer al verteld; als het niet beter zou gaan met Pien, moesten we een deurtje verder. Zo gezegd zo gedaan.

We kwamen uit bij de Graafschap Dierenartsen in Vorden voor een CT-scan. Dit was uiteindelijk echter niet nodig, want toen ze Pien onder narcose hadden gebracht, hebben ze eerst nog in haar keel gekeken.
Tot mijn grote opluchting, bleek er tóch een grasspriet in de keel te zitten (zie het filmpje).

Nu heb ik weer een blije kat die speels en ondeugend is.

Hartelijk dank, 

Sabine Willemsen